2. ลุงยามหน้าอพาทเม้นท์ เคยตั้งเป้าว่าสิ้นปีจะกลับไปอยู่บ้านที่อยู่ต่างจังหวัด เพราะทำงานมานาน และเกิดพิษเศรษฐกิจ
เพราะเขาเข้ามาทำงานในเมืองหลวงนานมากแล้ว ตั้งแต่เป็นกรรมกรก่อสร้าง เคยเป็นพนักงานโรงงาน จบที่อาชีพยาม เหตุผลที่เปลี่ยนงานมามากมายเพราะพิษเศรษฐกิจ ทำให้มีรายได้น้อย
หลายปีมีเงินเก็บส่งทางบ้าน สร้างบ้านใหม่หลังเล็กๆ มีเงินให้พ่อแม่ไถ่ที่นา ได้สำเร็จ
ส่งเสียทางบ้าน จนถึงวันที่พ่อแม่ท่านจากไป แล้ว บ้านและที่นาก็ฝากญาติๆให้ดูแลไป ให้เขาทำนาแทนไปไม่เอาค่าเช่า เพราะเป็นพี่น้องกัน เพียงขอข้าวที่ทำได้ไว้มาหุงเมื่อยามกลับบ้านก็พอแล้ว
ตัวลุงเองก็มาได้แฟนที่โรงงาน แล้วได้อยู่กินกัน มีลูกคนเดียว และเหมือนชีวิตลุงจะไปได้ดี แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นน่ะสิ
พิษเศรษฐกิจทำให้โรงงานเจ๊ง ต้องปิดตัว ด้วยความที่ตอนนั้นยังมีแรงยังไหว เลยมาสมัครเป็นยาม เพราะรายได้ดี ลุงก็ให้แฟนและลูกลุงกลับไปอยู่บ้านนอก แล้วส่งเงินให้ทุกเดือน ทำนาปลูกผักดูแลบ้านกันไป
แล้วตอนนี้ลุงแกบอกว่า อายุมากขอกลับไปบ้านนอกดีกว่า เพราะอะไรๆก็เจริญ ที่นา 3ไร่ ก็แบ่งให้เขาเช่า เก็บไว้ทำเองเพียงไร่เดียวก็พอ ปลูกผักเลี้ยงปลามันก็พอมีกิน ลูกเมียก็อยากให้กลับไปบ้าน
ลูกก็โตแล้ว เรียนใกล้จบก็คงหางานทำที่บ้านเลย แกบอกพอกันทีชีวิตเมืองหลวง ค่าใช้จ่ายแพงขึ้นทุกปี ค่าอาหาร ค่าเดินทางมาทำงาน คิดดูแล้วรายได้วันละ 700 เดือนๆหนึ่งเหลือไม่เท่าไหร่เอง
ที่ได้เงินเก็บเยอะเพราะอยู่มานานเฉยๆ หรอก เจ้าของสถานที่ที่แกมาเฝ้าให้เขาก็ให้พิเศษเพิ่มไง แกบอกว่าอยู่บ้านอก ไม่มีคำว่าอดเลย ถ้าหากขยันทำมาหากินเป็น มีของให้กินทุกวัน ไม่ต้องซื้อถ้ารู้จักหาทำกินเอง